ما میتونیم تمام محیط خارجی اطرافمون رو عاری از هر عامل حواسپرتی کنیم
.ولی محیط درونمون میتونه همچنان با نگرانی‌ها فکر‌ها و ایده‌ها حواسپرت باقی بمونه
.در بودا اصطلاحی برای توصیف ذهن کنترل نشده وجود داره به نام ذهن میمون
،دقیقا مثل یک میمون که از این شاخه به اون شاخه میپره
.از این فکر به اون فکر، از این نگرانی به اون نگرانی در حال نوسانه

،حواسپرتی دغدغه دیرین انسان ها بوده
،چه با کتاب، با آمدن تلویزیون یا بعد تر با اینترنت و شبکه های اجتماعی
.تنها شکلش در دوره‌های مختلف تغییر کرده
حال باید ببینیم دلیل اصلی حواسپرتی ما چیه؟

چطور مطلبی که خوندیم فراموش نکنیم
حقیقتا ما چطور مطالبی که خوندیم میتونیم برای مدت طولانی حفظ کنیم؟
نکته مهم اینه که برای هضم مطالب باید به خودتون زمان بدید. به یاد آوردن باعث تقویت آموخته های شما میشه. به همین علت اگر شما یک کتاب را یک روزه بخوانید، شما داستان را در حافظه کاری خود ذخیره کردید و اونو نمیتونید دوباره بازیابی کنید. هربار که موضوع مورد نظر خودتونو به یاد میارید بیشتر در حافظه بلند مدت تقویت میکنید.